Ekranda kelimeler beliriyor
Bu sensin
Başka türlü görünmeyen alınyazın senin
Büyük bir şiirin içinden konuşuyor gibisin
İnsanları sevememeyi öğrenmişsin
Sıkıntının inceliğisin
Senin saçların kimsenin bilmediği taraçalarda taranır
Eğik bir kule gibi karşısındasın şehrin
Güneşinin indiği pamuk tarlalarında
Evlerin okunaksız arka odalarında
Masal biriktiren göl kıyılarında
Gri bir haber gibi kendi dağlarında
Seni sana anlatan hatıraların olur
Düğümünü süsleyen iplersin
Tanrının dizinin dibinden ayrılmayansın
Kelimelerimizi boşa çıkaran
Bütün ölü kuşların bakıcısı
Gece önce sana iner
Ellerinden dağılır zarif kızlara
Kitaplardan yükselen toz gibi
Minyatür sevgileri örtensin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder