yöneten

 

wonderful life

 

ANKARA

 

Kar yağmaya başlamış sözünde durmayan ümitler gibi

Şiire başladım - sussun konserveler şarjör kalorifer petekleri

Kafiyeden lirizmden uzakta sürsün isterdim bu beyhudelikler

Şiir senin - hem şiirin senin olmamasının imkânı mı var ki?

Ne de olsa senin elinde kalbim kar ve kelimeler

Türk şiiri o koca çınarın yapraklarının hışırtısıdır bende

An kara kar beyaz şiir kırmızı günler kederden

Bak böyle fiyakalı buluşlar da ekliyorum şiirine

Şimdi sen yorulmuşsundur güzelliğinden terazilerden kendinden

Eve dönmüşsündür güzel ayaklarınla - şarkın da yok kalbinde

Belki de kendine içini dökmüşsündür gözlerinden

............  

jack london

 

roman

 

ferdi

 

edward hopper

 

Pennsylvania coal town - 1947

KUNT

 

4

 

belfast

 

ömer bey seyfettin

 Manastır 1910

gökten

 

dündar taşer sagusu

                     

"Aman karlı dağlar ne olur Esker ağam gelende yârelerim ey olur” Dündar ağam, çoh görestim hardasan? Eller sanır; bir karanluk gordasan. Mene göre Tanrı nerde, ordasan,

Get cennette nebileri gör ağam, Muhammed'in sağ yanında dur ağam Ilduz ahar yuhudaki er bilmez. Yol nicedür, degeneksiz kör bilmez; Yadlar helbet gadir bilmez, ar bilmez

Beş bin yıldur biz tanışuh hey ağam! Esker ağam, yiğit ağam, beğ ağam! Nece yıldur, bir işıhlı düşüm var, Durağım yoh; beyle böyük işim var. Hele bahın, ne çileli başım var;

Abu Felek, merd ağamı apardı, Ciğerimin bir parasın kopardı. Her gavgede duzah olur, al olur, Ülkü içün boz tikenler gül olur. Rehmet yağar, ifak sular sel olur,

Şahin kuşu, ucalardan av gollar, Turan ilde dügümlenür sarp yollar. Bahar gelür, mökkem buzlar çözülür. Gözelerden duru sular süzülür. Durmak olmaz! Dündar ağam üzülür,

Allah deyip, öz yurtlara varalım, Zalımların bayrağını cıralım. Ataş yanıp, tütün göğe ağanda, Delü kurtlar düşmanını boğanda, Tanrıdağ'da bayaz aylar doğanda,

Dündar ağam, Ötüken'de toy edek, Kara kımız göl olanda pay edek. Beyle yazdım, Türklük bunu tez bilsin Türkmen bilsin, Yörük bilsin, Uz bilsin. Kafkas ilde bala bilsin, kız bilsin,

Dündar ağam heç çıhmasın ürekten, Sayasında dertleşirih iraktan

Dilaver Cebeci

paris 1937

 

heath

 

YERALTI SULARINA KARŞI

 

.............

“Erdemin armağanı kendisidir. Biz ise hep bir ilave olsun isteriz” demiş İsmet. Doğru. Erdemliyim ve karşılığını bekliyor değilim. Erdemli de değilim. Galiba karşılık beklemek diye bir şey zaten yok hayatta. Yanında doğru sözler taşıyan biri sırf bu yüzden beklentilere girebiliyor. O sözlerin mucizevî bir şekilde kendisine mükemmel bir hayat sunacağını zannediyor. İçinde birçok cümleyle sustuğunda bunun Allah ve kul katında makbul olduğunu zannediyorsun. Doğrusu şu ki tüm bunları tek kişilik bir kader gibi yaşamaya mahkûmsun.

Ya da bu tek kişilik kaderinle özgürsün.

bir tereddüdün şiiri

             

bir pazar yorgunuyum sevgili günce

yazılı olmuşum dün gece sosyalden ve dinden
sahici sanat çalışmışım, dolmuşum ta boğazıma
büyük müzik, uzun roman, mutlak kibirle
deri değiştirmişim Beşiktaş’a geçerken alelacele
bugün pazar, bugünpazar gazeteleri alıp
basıyorum yaralara ekleriyle
küçükkentsoyluya bir kalıp ezine
balkonda begonya güzeldir vesaire
vapurların biteviye geçtiğini bilmek hem şu yönde

mutlupazar dondurmaları eriyor balıkları büyüyor
duyuyor musun ey günce
lirikler şarlayarak iniyorum ilk durakta
patates baskı kızlar da iniyor usta
rimeller, sivilceler, pozitif enerjiler iniyor
başımda beğendiğim dizelerimden bir ayla
çıkarken geçirivermişim üstüme kentli bir sıkıntı
büyüğünden üstelik, dökümlü duruyor
çekirdek aileler hafta içini çitiliyor
bungunluğu, taksitleri, ortanca kızın karasevdasını
sahile götürmeli çocukları, insanlar benzemeli birbirine
uzaktan geçen gemiler ilk gençlik yıllarım
demeli baba sigara dumanından bir mask suratında
korkuyorum diye sayıklamalı anne
uzaktan gemiler geçsin yıllarca

deniz gözlerini alıyor, çocuklar
çocuklar yeni bir iftarın eşiğinde
şehrin dişlerinde bir kamaşma deniz,
deniz tuzla uyandırılmış Havva

Ahmet Murat

karamazov kardeşler

 

berlin - take my breath away

 

vapur

 

Yürek değil be, çarıkmış bu, manda gönünden,
teper ha babam teper
                               paralanmaz
                                          teper taşlı yolları.

Bir vapur geçer Varna önünden,
uy Karadeniz`in gümüş telleri,
bir vapur geçer Boğaz’a doğru.
Nazım usulcacık okşar vapuru,
                                           yanar elleri.

Nazım Hikmet

Varna 1957