Sana âşık olmayı unutmuşum
Issız bir kemanı bölüşmekten yorgundun sen
Önüne bakmaktan yorgundun
Saçlarını düzeltir gibi yapan ellerinle
Sigarayı usulca tutan ellerinle
Elbiselerin için siyahlar toplayan ellerinle
Çok yağmurlu şarkıların o yanlış hüznüne tutkundun sen
Sana bakmayı unutmuşum en çok
Ezberimde kalmış o yoğun cumartesi
Anlatılmamış boş bir sokakmış
Kendi denizinin sularında durgundun sen
Yetmemiş kımıldatmaya yüzümün kıvrımlarını
Kokundan havalanan kelebekler, sessiz cinler
Dönüp dolaşıp yine senin kalbine konmuşlar
Sanmıştım ki o kalbe de dargındın sen
Şiirdir, yok yere bir hüzün eker topraklarıma
Akşam olur, kuşların hepsi karanlıktır
Kımıldar kalbimin karıncaları
Seni kaç kez gördüm ben dedim kendime
Bir kez mi, soğuk bir mart otobüsünde mi?
Kırmızısı unutulmuş bir etekle mi?
Yüzünde hafifleyen bulutlarla
Sanki son gözyaşı için solgundun sen…
yedi iklim - ekim 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder