Yolculuklar kuruttu içimi Enis,
masamdan kalktım ve döndüğümde
mutlak bir karanlık buldum hep;
pusulam kırık, lambam sönmüş,
içimden çoktan yer etmiş o yarasaydı
kan çanağı çırpınan.Bir köpüğün
iki yakasında ayrı ayrı durdum: Beni
sürdüren nedir? herşeyi kendime
yapılmış bir erteleme saydım: köpürmüş
suda dinlendi amansız kasırga tohumu
ve toplandı ebabil dolu taneleri birden,
soyundum gün bana kara gece giyindi.
geçseydim karşı yakaya, geçebilseydi
içimdeki avare tin bir kararsızlıktan
ötekine doğru koşardım
erişecektim yarım bıraktığım telaşa,
ona artık eksildim: Doğudan gelen bir
suyun üzerinde yazılı kaldı adım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder