Kimlik belgemi kaybettim.
Yeniden yazmalıyım hayat hikâyemi en baştan
Birçok makama, bir nüsha Tanrı’ya
Bir de şeytana.
Negev’de rüzgârla alazlanmış bir kavşakta
Otuz üç yıl önce çekilmiş fotoğrafı hatırlıyorum.
Gözlerim peygamberdi o zamanlar, ancak fikri yoktu
bedenimin
Ne yaşadığına, nereye ait olduğuna dair.
Çok defa, “İşte burası” dersin
“Her şey burada yaşandı” ama orası değildir,
Sadece öyle düşünür ve yanılgı içinde yaşarsın,
Bir yanılgı ki sonsuzluğu
Daha büyüktür gerçeğin sonsuzluğundan.
Yıllar geçtikçe, hayatım isimlerle doluyor
Metruk mezarlıklar gibi
Ya da anlamsız bir tarih dersi
Ya da yabancı bir kentteki bir telefon rehberi gibi.
Ve ölüm, birinin ardın sıra seslenip
Durmasıdır
Ve sen artık dönüp bakmazsın bile
Seslenen kim diye.
Yehuda Amihay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder