BİZE ŞİİR YAZSANA

Bize şiir yazsana bize mahcup sessizlik

Hep sana dönülüyor kimsesiz ayaklarla

Hem kimse üşümüyor nasıl yağarsa yağsın

Buradan Galata’ya kaç kere gider insan

Bunu yola sor sana susa susa anlatsın

Buradan Saraçhane İstanbul yokuşları

Kaldırımda var olmak düşün taşa bitişik

Öyle elleri var ki kızıl denizi yarar

Gözleri paramparça kalbinde çift kişilik

Biri hep diğerine yanlış soruyu sorar

Bir gün ben İbrahim’e yanık sesimi sordum

Tanrıya oturmaya gitmiş bütün serçeler

Kırılmış uykuları tuttum sobaya attım

Bizde böyle geçiyor kanadı kayıp günler

Yağmurun mecali yok ardından bakakaldım

Eski bir fotoğraftan çıkıp geliyor adam

Ona çay ısmarlıyor Erzincan türküleri

Ne yapsak dirilmiyor günün bizde kalanı

Ağacı can evinden vuruyor zaman

Yerlerde baharın kırık dalları

Ben onun ellerinde kaç kere üşümedim

Kaç kere fala baktım okunuyordu yüzü

Üzülünce geçiyor - yazdığı şiire de

Buradan Sefaköy’e selam söylüyor rüzgar

Yaşamak mı ölmek mi ne kaldıysa dilinde

dergah 311, ocak 2016