20
Nehir donmamış kurumamış daha
Ne işin var bu yatakta amerika
Kendi sazımı çalıyorum ben burda
Sesim çıkıyor gürültüye karışsa da
Sesi çıkıyor daha topraktan
Amerika ne işin var bu yatakta
Yoksa sessizlik ihtiyarladı da
Başka sesler mi çınlıyor boşlukta
Çocuklar sesleriyle asılıyor asmalara
Ne üzüm ne şarap ne süt ne anne
Bir başka kırmızı ellerde ve dudaklarda
İlk kırmızı insanlık gereği
Kırmızı olan son hayvan gibi
Nehir donmamış kurumamış daha
Akıyor işte kendi işinde gücünde
Akıyor niçin aktığını unutsa da
Nehirler hatırlamaz diyorlar
Alıp götürür en canlı anıları da
Ve bir şair hatırlayabilir
Başka şairlerin unuttuklarını da
necat çavuş
amerika
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder