charles bukowski: genç serseriye öğütler

bütün ırmaklar yükselecek ama korkmayın her şey yerli yerinde

okullarda ellerinize cetveller vurulacak ve kurtlar mısırları kemirecek

mitralyözler üç ayaklara monte ediliyor

ve karınlar beyaz ve karınlar siyah ve karınlar karın

insanlar sırf dövülmek adına dövülüyorlar

mahkeme salonlarında karar baştan bellidir

gerisi tiyatrodur

sorgulama sonrası ya yarım-insansın ya da artık değilsin

devrim yanlısı olanlarınız var biliyorum

ama isyan edip yeni hükümetinizi kurunca

bir de bakarsınız sizin hükümetiniz yine eski babanızdır

yüzüne bir maske geçirmiştir sadece

hiçbir yerde değişen fazla birşey yok

prag olayları macaristanı unutan çocukları biraz kıpırdattı

kafalarında che imajı,

boyunlarında castro resimli muskaları,

william burroughs, jean genet ve allen ginsberg'in önderliğinde

parklarda dolaşıp 00000MMMMM çekiyorlar

bu yazarlar yumuşamış, fıttırmış, kocamış, kadınlaşmıştır -homolaşmış değil, kadınlaşmış-

ve ben polis olsam beyinlerini kendi ellerimle dağıtmak isteyebilirim

isterseniz beni asın

sokaktaki yazar birtakım gerizekalılara kıçını yalatıyor

yazmak istiyorsanız yazabileceğiniz bir tek yer var

daktilonuzun başında ve yalnız

sokağa gitmek gereksiniminde olan bir yazar sokağı bilmeyen bir yazardır

yüz kişiye yüz hayat yetecek kadar fabrika, genelev, mapus, bar ve park hatibi gördüm

kendine bir isim yaptıktan sonra sokağa çıkmak işin kolayına kaçmaktır

thomas ve behan'ı sevgilileriyle öldürdüler

viski ile, aptalca hayranlıkları ile, kolay kadınlar ile,

en az bir ellisi daha öyle gitti ve işte şikago, ve işte prag,

her zaman olduğu gibi,

küçük çocuklar dayak yemeye devam edecekler

ve eğer büyüyebilirlerse onlar da başkalarını marizleyecekler

evimde oturup biramı içen,

yemeğimi yiyen ve yanındaki kadın yüzünden havasından geçilmeyen

şu allahın belası devrimcilerin öğrenmesi gereken şey şu:

değişim içerden dışarıya doğru olmalı

sokaktaki adama yeni bir şapka verir gibi yeni bir rejim veremezsiniz

karnını doyurup gizzy dillespie'nin tüm plaklarını hediye etseniz de

iki paralık alışkanlıklarından kolay kolay vazgeçemeyecektir

ortalıkta devrimin artık kaçınılmaz olduğunu haykıran bir sürü insan var,

ama şahsen bir hiç uğruna insanların ölmesini istemem,

demek istediğim insanların çoğunu öldürseniz de bu işe yaramaz

bir avuç iyi insana da yazık olur

elinize ne geçecek:

yeni bir hükümet,

kuzu postuna bürünmüş yeni bir diktatör,

ideoloji silah satışları üzerine kurulmuş

geçen akşam genç bir adam bana şöyle dedi

(pek hoş ve ruhani bir tavırla halının ortasına oturmuştu)

''kanalizasyonların hepsini tıkayacağım

bu şehir boklar içinde yüzecek!''

tanrı aşkına fikir diye bana sunduğu boklar

tüm los angeles ve pasadena'nın yarısını boka gömmeye yeterdi

sonra da ''bana bir bira versene bukowski'' dedi

yanındaki kaltak bacak bacak üstüne atmıştı

kalktım verdim

devrim kelimesi hoş geliyor kulağınıza değil mi?

ama hiç hoş değildir inanın bana

devrim nedir söyleyeyim

kan, bağırsak ve delilik

yolunuza çıktıkları için ölen küçük çocuklar,

olup bitenden habersiz yavrular,

yanınızdaki orospunun,

hatta karınızın gözünüzün önünde önce kasaturalanıp sonra ırzına geçilmesi

bir zamanlar miki fare filmlerine gülebilen erkeklerin birbirlerine işkence etmeleri

böyle bir eyleme girmeden önce bu eylemin ruhu nerdedir

ve eylem bittiğinde nerde olacaktır diye iyice düşünmek lazım

dostoyevskinin suç ve cezasına katılmıyorum

hani kimseyi şartlar ne olursa olsun öldürmemelisin meselesi

ama çok iyi düşünmek lazım

işin gülünç tarafı tek kurşun sıkmadan canımızı alıyorlar

para babalarının şişko oğlanları beverley hills'te 14 yaşında kızların ırzına geçerken

ben de bir yerlerde asgari ücretle belimi kırıyordum

helada 5 dakika fazla kaldığı için kovulan adamlar gördüm

anlatmak istemediğim çok şey gördüm

ama bir şeyi öldürmeden önce yerine daha iyisini koyabileceğinizden emin olun

parklarda nefret palavraları sıkan siyasi fırsatçılardan daha iyi bir şey olsun elinizde

burnunuzdan gelecek bir eylem için

36 aylık bir garanti ile yetinmeyin

devrime duyulan romantik özlemin dışında

olumlu hiçbirşey göremedim henüz

ne gerçek bir lider

ne de devrim sonrası kesin gelen ihanetin önüne geçebilecek sağlam bir platform

eğer birini yokedeceksem

o adamın bir kopyasının aynı yöntemle yerine konduğunu görmek istemem

tarihi, bir bar helasında barbut satan sarhoşlar gibi harcadık

yanında evden kaçmış 16 yaşında bir kız,

midende de başkasının birası varken devrimden söz etmek kolay

beynelmilel ün sahibi kıçı kırık üç yazarın

00000MMMM oyununa kendini kaptırıp dans ederek

devrim diye haykırmak kolay

ama devrimi başlatmak ,

devrimi gerçekleştirmek başka şeydir dostlar

paris 1870-71 sokaklarda 20000 ölü,

sokaklar kan seli ve fareler cesetleri kemiriyor

ve insanlar aç

ve aç insanlar fareleri cesetlerin üzerinden toplayıp yiyor,

ve paris nerdedir bu akşam dostlar?

nedir paris bu akşam?

karşımda oturan bu genç ortalığı boka bulamak istiyor ve gülümsüyor

henüz yirmi yaşında ve genellikle şiir okuyor

şiir lavabonuzdaki bulaşık bezinden başka nedir ki?