kaçmak isterken vuruldu

Gök gürledi                                                                                          
Canı sarsılmadı şimşek çakışından
Ve yağışlar dilinden döküleni epritemedi
Sert esen poyrazın dayattığı siliklik
Ağustos sıcağı gerekçesiyle pelteleşme
Dilsizlik sağırlık çolaklık körlük
Mızrak değdiremediler güzelim gövdesine
Değiştirilsin aniden coğrafya dersinde konu
Kaçmak isterken vuruldu.

Burukluk enginine düşsek kalfadır aradığımız
Yücelik katlarına çıksak gözleri yakan yazıt
Kıt
Vurulduğunu bilmesek
Daha da kıt kalırdı hakkında malumatımız
Oydu dalgınlık arastamızdan belli belirsiz
Belli belirsiz belki utangaç geçiveren karaltı
Göz göze geldiğimizde bize düşen yutkunuş
Paydoslar çalkantısından yara almamış çehre
Türkçe konuşmasıyla hayranlık uyandıran
Duruşu çocuklara örnek olur diye korktuğumuz
Kanamayı durdurmak için gerek duyduklarımızın ilki
Neye acıktığımızı tek fark eden oydu
Kaçmak isterken vuruldu.

Tarihten kopmuş yaprakları sığaya çeken hançer
Denk getirilmiş bütün şeylerin kırbası
Kırbacı kötülükten zevk çıkaranların
Neyi ihmal ettiysek utanmamıza sebep
Bize bundan böyle onu hep
Yakınımızda peyda olan hışırtı
Yakınlık yakınmalarımızda kopan tel
Bize bundan böyle hep onu hatırlatacak
Çalılar aşk acısı çingeneler
Ondan aldıkları komutla
Tecavüz tadı yaydılar ortalığa
Vitrinlere mitralyöz
Kaldıysa inek fışkısı neonlu lambalara
İşini tek koluyla görürdü
Tek koluyla eziyet ederdi sakız çiğneyen erkeklere
Çiğ renkleri tek koluyla canından bıktırtırdı
Boştaydı, bizi kollamak üzere boştaydı öbür kolu
Kaçmak isterken vuruldu.

Cesedinin savcılıkça görüldüğünü söylediler bize
Rafta matlup kataloglu kayda geçen cansız bedeni
Cansız ama kim hele bir
Canlanma furyası açılsın onsuz edecek
Her an itirafı gereken şeymiş gibi kalacak akıllarda
Yüz yıkar saç tarar diş fırçalarken
Giyinirken buluşur karşılaşır vedalaşırken
Neden uğramaz oldu bize artık sorusu
Kefeyi ağdıracak ciğeri gerdirecek
Düştüğü yerin tozuna bulanmış karnındaki kıllar
Dizlerine kadar ıslak kollarında tırnak izleri var
Bu bir elmas kol düğmesi tekidir ki yelek
Astarına teyellenmiş bulundu
Kaçmak isterken vuruldu.

Kapandı mahremiyetine kapanıp yere düştü
Kan yok işte kan çekilmiş meleksi çehresinden
Kül gibi benzi gövdesinin görebildiğimiz yerleri külrengi
Kaçı aklındaydı acaba annesinin tembihlediklerinin
En küçük kardeşine en son neyi vaat etti
Fütursuz ömürler kısadır bilmez miydi
Bilmez miydi herkesten iyi bunu
Kaçmak isterken vuruldu.

Ey pazarlıkçı dul kadınların dillerindeki yapışkan!
Ey kusurları tadat edip vakit öldüren tembel amcazadeler!
Ey gişelerin önünde sabırsızca bekleşenlerin bahanesi!
Ey gövdelerin pişmanlığı!
Ey en çürük meyvesi dünya dillerinin!
Bayramın hamursuzu!
İftar vaktinin kuşkusu!
Haçın dumuru!
Kaçmak isterken vuruldu.

Yetti yokuşların yarılandığı saatte hatırdan çıkarıldığı
Endamını ilginç bulmak yetti kilosunda esrar bulmak
Yazın kumsalda el yapımı kunduralarını görmek
Kışın ayağında sandalet omuzsunda harmani
Yetti alelusul yetti ayaküstü yetti baştan savma
Yetti saydamlığın inkârı
Her kıpırdayan şeye ateş etmek emri alan nemrutun
Silahından fırlayan kurşun değil
Beklentisindeki asit öldürdü onu
Kaçmak isterken vuruldu.

Bakakaldık bakakaldık bakakaldık bak gücümüz
Sessiz kalmakla ıssız kalmak arasına sarkıtıldığımız kadarmış
Yıldızların zillerini çaldıramıyoruz karanlık bastırınca
Acı gün yasa kesiyor vurduramıyoruz güneşe gongunu
Bir sevişme fasılasından santur imal edemiyoruz
Dolunay imbiğinden damıtamıyoruz bir çalpara
Bizi sarmış bizi sarmış bizi sarmış baştanbaşa mucizesizlik
Ferman okuyan kölenin yan tarafında mahcubiyetinden
Kıvrılmış son sayfanın ütüsünde hiçbir keramet yoktu
Kaçmak isterken vuruldu

 İSMET ÖZEL

"yalnızlığıma zalimce bir hayranlık duyuyorum" zarifoğlu

“ Bazen bir şey görünür gibi oluyor / Bazen bir şey görünmüyor / Bazen bir şey görünür gibi oluyor / Bazen bir şey görünmüyor / Bazen bir şey görünür gibi oluyor / Bazen bir şey görünmüyor” lale müldür

yalnızlar ne zaman ölmeli?

"suyu seveni derin batırın ırmağa" w.blake

düşler...

kırk

Diyelim ki yazdan kalma bir günde

Diyelim ki yaşım kırk

Nabzım

Uzak bir akraba gibi bana yatıya gelmiş

Otel defterlerine işlenirken yalnızlık

Diyelim ki yazdan kalma bir günde

Diyelim ki yaşım kırk

El kadar bir sabahla dünyadan taşınırken

Susmak da bir şivedir

Güzel ayrılık…

Ali Ayçil

"kuşanmak bir sonsuzluk hayalini / sanki olabilirmiş gibi"

BİR KIZIN BABASI OLMAK

bulutların rengini beyaz olarak, suyun rengini gök

kendimi bir şair olarak, ayıp bir şey olarak

    beslenme çantasında bir dilim keki

çok ayıp bir şey olarak öğretmen kubilay ilk

    öğretim okulunu

imgeyi müteveffa, simgeyi türban, dengeyi mustafa

    kutlu, devrimi marcos olarak

bir kızın babası olarak endişe ediyorum o

   yapayaşlı cumhuriyet mirasından

birdenbire boğazıma basıyor politika, birdenbire

   bir patron

bir kızın babası olmak yoğun bakımın camında bir

   hıçkırık biriktirmektir çünkü

adak kurbanı, yaşlanmak, pazarlık, namaz, boş

   bakış, bir düş incecik

Türk şiirini mübarek bir şey olarak, turgut uyar’ı

   velayet-i fakih

narın babası olarak haydar abiyi, ereni, sacitin hem oğlu

   hem pederi

kızım bana ellerini ver, el ver bana, ellerini sür,

   beni doğur her seferinde

bir kızın babası olmak eve geç gelince

   hayıflanmaktır çünkü

lactum 1, motilium şurup, 36 derece su, üflenmek

   üzere sur

sur üflenmek üzere, kıyamet kopmak, ben olmak

   bir kızın babası

kuşanmak bir sonsuzluk hayalini, sanki olabilirmiş 
   gibi

           İSMAİL KILIÇARSLAN

çehov okuycaz ve sakin olucaz

iyi ki öldün tezer. ( 1943 - 18 şubat 1986 )

"aranızda dolaşmak için giyiniyorum. hem de iyi giyiniyorum. iyi giyinene iyi yer verdiğiniz için."


"bir yüksekliğin, bir başıma olduğum bir yüksekliğin en ucundayım. inemiyorum, yaşayamıyorum, ölemiyorum."


"her sevginin başlangıcı ve süreci, o sevginin bitişinin getireceği boşluk ve yalnızlık ile dolu, belirsizlikler arasında belirlemeye çalıştığımız yaşam gibi. sevgi isteği, kendi kendine yaşamı kanıtlama dileği kadar büyük. belki kendilerine yaşamı kanıtlamaya gerek duymayan insanlar, sevgileri de derinliğine duymadan, acıya dönüştürmeden yaşayıp gidiyorlar."

"insanın başkasına söyledikleri kendi duymak istedikleridir.yazdıkları,okumak istedikleridir.sevmesi,sevilmeyi istedigi biçimdedir."

" her anı ölüdür.

şimdi sen de bir anısın. sen de ölüsün. her zaman benimle birlikte olan, birlikte taşıdığım, yaşadığım sözcüklerime dönmem gerek. sözcüklerim olmadan o gökyüzüne nasıl dayanabilirdim. o caddeye, o geceye, gecelere, uykuyla uyanıklık arasında öylesine yatıp uyuyamadığım için sinirlendiğim ve her şeyi düşünüp, kalkıp düşündüklerimi sözcüklere çeviremediğim gecelere. ya da uykunun ölümsü derinliğinde var oluşumuzun küçüklüğünü algıladığım gecelere. bu yaşam, beni ancak içimde esen rüzgarları, içimde seven sevgileri, içimde ölen ölümü, içimden taşmak isteyen yaşamı, sözcüklere dönüştürebildiğim zaman ve sözcükler, o rüzgara, o ölüme, o sevgiye yaklaşabildiği zaman dolduruyor.

başka hiçbir şey. "

YÜZ YÜZE

Birazdan küllenir kâğıda döktüğüm harfler

Yüzümü dil tutar, bağırırım:

I.

Bir yanlışlık gibiyim kendimin kıyısında

Rüzgârını öperken beni geçen zamanın

İmzamı vurduğum yerdeyim, vurulduğum

Nerede gecikmişse saati saran salgın

Nerde bir insanı mühürlediysem kendime

Biraz “İspanyol” demenin dağınıklığıyladır

Ve “Akdeniz” bu yüzden kemiğimi ısıtır, şiirde bile

Tüfeğim göz kırparken bağrımdaki orduya

“İstanbul” yüzümden çizilir yanık atlaslara

II.

Kör kahve, incelen su, sarı tütün

Dünyanın halleridir

Yaşamak tavına almazsa coşkunluğumu

Nereye varsam beni yüzüm karşılar

Orada yıkıksarnıç… muhacir

Belimde isli fener

Av kurar, tuz tutar

Dadanmaması için o kuzgun bakışları

Islıktan geçilmeyen şehvet bahçelerinin

Şiir Ülkesi - Eylül 2005

ince sızı

Var mıdır nalçaları sevincin
gün tene değince kanatları uzar mı
derin bir secde gibi rüzgara aşılanmak
dostları düşünmenin çarpıntısından mı

Yokum arkadaş düşünmekle varılan tada
hayata yalnızca kafanı banmak
gövdende namusluca güdebilmek sevinci
elbet burkulup kalmaktan iyi.
Kara gözlerimde uğuldayan bu değil ancak
elde tüfek, elde alet, yürekte kor
cebelleşmek yalanla, kirle, tahvilatlarla
damarlarına papatyalar doldurarak
bir serinlik olup dünyaya sokulmak

ben bir deli fışkın değil miyim
sahibim Köroğlu'nun da sahibi değil mi
ve çocukların ezbere bildiği gömleğimin
kendirini kendim ekmedim mi

Öyleyse arkadaşım sinem kanayadursun
ta ki sürgün ya da mahpus kırışıklar yerine
yüzümüz köylü ve gurbetçi yanıklığa dursun
sevmekle doğrulanmıyor madem kalbimiz
girelim yarimizin avlusuna tam tekmil
ve mürdüm erikleri
ve dopdolgun elmalarıyla o bahçede
o geniş kalçalı yarimizi dört kere.

(1968)

İsmet Özel

"sen bir atmacanın en uzun çığlığısın her türlü gökte"

tomris uyar için bir şiir kurma çalışması

seni sonsuz biçiminde buldum o biçimi almıştın
sandviçlerle, kötü şehirle, terle başbaşa kalmıştın

yürüdü üstüne herkesin neonu, herkesin babaannesi
herkesin en eski olan kökü, en eski hanesi

yeşili bozup suya çevirdin, akşamı sonsuz uzattın
ne buldunsa o akşama uygun, ne buldunsa ona kattın

perdeler uzundu, rüzgar kısa, masalar üç bacaklı
masalar dört bacaklı, rüzgarlar uzun, perdeleri kısalttın

sen bir atmacanın en uzun çığlığısın her türlü gökte
göğü büyüttün, otobüsleri aldın, şehirleri ufalttın

yıkılan bir kedi bir süre olarak doldurur sesini
seversin bir kanaryanın sesinden çok kendisini

denizi ve ormanı, açlığı ve başkaldırmayı ayırmadın
bırakılmış bir köşebaşının en güzel tanımıdır adın

seversin diye söylerim her şeyi, sana uygun olsun
çünkü her şeyin birbirine uygununu sen bulursun

gel ellerini ver en güzel ellerini öyle
ruhum, ateş yüreğim, kokum, birlikte öyle

turgut uyar

"ben seni uzun bir yolda yürürken gördüm müydü hiç" edip

"yolculuklar kuruttu içimi enis" enis batur

"açıldı nefesim, fikrim, canevim."

HAYATTA BEN EN ÇOK BABAMI SEVDİM


      Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Karaçalılar gibi yardanbitme bir çocuk
Çarpı bacaklarıyla – ha düştü, ha düşecek –
     Nasıl koşarsa ardından bir devin,
     O çapkın babamı ben öyle sevdim.

       Bilmezdi ki oturduğumuz semti,
Geldi mi de gidici – hep, hepp acele işi! –
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi.
       Atlastan bakardım nereye gitti,
       Öyle öyle ezber ettim gurbeti.

       Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
40’ı geçerse ateş, çağ’rırlar İstanbul’a,
Bi helallaşmak ister elbet, diğ’mi, oğluyla!
       Tifoyken başardım bu aşk oy’nunu,
       Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu.

        En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
         Açıldı nefesim, fikrim, canevim.
         Hayatta ben en çok babamı sevdim.

CAN YÜCEL

mare nostrum

En uzun koşuysa elbet Türkiye'de de Devrim

O, onun en güzel yüz metresini koştu
En sekmez lüverin namlusundan fırlayarak...
En hızlısıydı hepimizin,
En önce göğüsledi ipi...
Acıyorsam sana anam avradım olsun,
Ama aşk olsun sana çocuk,AŞK olsun!

Can Yücel

"yalnızım...bunu hep söylüyorum / yalnızım...bunu hep söylüyorum" arkadaş z. özger

"sonra benim şu hüznüm ve durup durup nükseden ağrım / benim ağrım es geçilmesin"

aspirin yahut kalaşnikof

                                        

tut ki tuttu ağrım

arazide kaybolduk

içtiğim şaraplardan ağzım buruş

avurtlarım çökük

içim içerim bihuş

geciktin eyvah eyvah !

ensende şamar topuklarında palaska

içimde sızım sızımken böyle jerusalem

bilesin dönmem yüzümü kabene intikam!

ah senin başın ne güzel ağrırdı istanbulda

bir nehre dur derdin dururdu

sıkıysa durmasın alnının çatından vururdun

ne vardı öyle bodoslama abanacak aşka

aşka sır bulaştırmadan edemez misin

huyun kurusun

etrafın sarılmış

bir damın orta yerine pusmuşken hele

ellerin kurusun

sırası mıydı yeşil elmaları hatırlamanın

ah senin başın ne güzel dönerdi öyle oralarda

büyük irlanda hulyasıyla koyun koyuna yatan ira’lı kızlar

gıcır gıcır bir makas gibi açmışken sana bacaklarını

sen gidip bir arapla sabahladın

namütenahi ahlamaların şuramda düğüm

yetişir günde on kerre küfre girdiğim

öyküm bölük pörçük

yarım yamalak uykum

üstüm açılmış

taze yaralarımdan anlaşılıyor yok yere vurulduğum

üstemden gelemez artık adın

yadımda kaldığınca sana dert yanacağım

belki yanarken sana yazılacağım

derdini zaten yandığımıza yazıldığımızı tez gidenler anlamış olacaklar ki

her şey bu yüzden biraz iğfal edili kalmış

her şeyi birazdan bir titreme alacak

türlü rüyalar gösterilecek zorla bize

her şey bir peygamberdir bir yerden sonra

ve biz şu görgüsüz gecenin bir yarısından sonra

kimden bahsetsek sensin!

mademdi her şey bir yanlış anlamağa

bir su-i tefahüme idi kurban

yani sosyalist boşuna ise sosyalist

mesihi boşuna ise mesihi

şimdi bundan kime ne

DeProfundisClamaviAdTeDomine

ah senin başın ne biçim zonklardı öyle

kıskanıp sana yol veren o gül sürüsünü hatırla

ve dalgınlığın bir özür değil anla

seni fıttıracak bu ağrı

çala kalem yazdıklarından namus

gözlerinden fer

alınmış başından o murassa miğfer

komşu kavmin kızları pek alımlı pek hanım ama

nane tırka le ser çoka waye dedi anan

korkma kanın kaynamaz bana

kanımı kaşıklamak istediğin besbelli

kanım aksa rahatlarım belki

belki bir william burroughs vursak rahatlarız

oh be deriz dünya varmış

deriz ne o öyle cübbenizde müstehçen ayetler

ağzınızda sarımsak kokusu falan

ah senin başın ne güzel ağrırdı öyle

ne olurdu kitabında meryem’e değinmişken bana da değinseydin

yoklasaydın benim de çiviyle ayalarımı

içime düşen kurdu gebertseydin

içimde kendime ilişkin kuşku gırla

bu yüzden dönüp yüzümü o melek entarisi yapıya

salya sümük ağlamak istiyorum

bu yüzden bütün kadınlara

onlarca çocuk yaymak istiyorum

bütün orospular uzunsiyah elbiseler giysin

çünkü düyorum

hepsinin ayak bilekleri halhaldan

ve suratları hüzünden geçilmesin

sonra benim şu hüznüm ve durup durup nükseden ağrım

benim ağrım es geçilmesin

ah senin başın ne güçlü ağrırdı öyle

başın ağrıdığında bir şey görmezdi gözün

başın evet ama dönmedi gözün asla

hep bir şey buldun affetmek için

oysa devi haklasan

o derin güvercini bir koyağa fırlatsan

iz sürsen tütün sarsan

bir bıraksan su nasıl güzel kandırır seni

bakma suyun da içinden bir şeyler geçer yer yer o da utanır sıkılır derinliğinden

su dönerse girdap

başın dönerse bir hap

biliyorum sonra herkes dallarını çırpacağı ağaca gidecek

bazısı boynunun vurulacağı kütüğe

sonra gez sonra göz sonra arpacık

ıskalarsak domaltırlar adamı

yanar çarşı iznin sırıtma şakası yok bunun

çingeneye çektirirler ipini

çünkü yaralar vardır kabuk tutmaz namussuzdur

kuyular vardır içilmeğe içilmeğe suyu kendinden geçmiş

keşke mütamadiyen düşünüp içlendiğim

bana da vaad edilen topraklar olaydı

özellikle ağlayınca anladın mı şimdi gözlerim niçin durup durup yeşile de yeşile çalıyor

ne yani şimdi tutup kendimi

en dokunaklı yerimden vurmayayım mı

oysa ne güzel dönerdi başın

oysa aşka bulaşmamakta inat eden kızlar geçti sonra sokaktan

dokunsan kırılcak meme uçları

erkekleri çıldırtan boyunlarda çıngırak

yüzlerde makyaj tenlerde pudra

gözleri rimel gözbebeği lens

güneşte pişmiş kallavi bir kaysı yanak

geliriz yamacına kaysının

gümüş kupçeleri seyrekçe

kimse bilmez bir kızı yalnız kalınca

kızla birlik kupçeleri usulca

kaysıya incitmeden çakarız

aynen böyle yaparız

tut ki tuttu ağrım

arazide kaybolduk

şimdi ben kıyısından yanaşmağa gidiyorum yangına

kanımı bari kurtarmağa

çünkü ateşlere bakıp yorgunluk atan bir soydan geldiğim aşikardır

vız gelir bana o yanımın tutuşmuş kalması

başımdan gökleri savdığım zamanlardı

bir kızı kendi öz saçlarıyla boğduğum

ben artık bilesin ne bir eski tüfengim

ne kabzaya kakışlı bir zalim desen

kolonya kokmiycak tenin artık sevin

ölü mahzun şakrak ya da sağ

ele geçsem bile bir heyelan gibi

domuzuna iğreti duracağım oralarda

ah senin başın ne güzel ağrırdı öyle

çat kapı girilir miymiş avluya öyle

pattadak sevişilir miymiş taha

tanımıyoruz ki yekdigerimizi daha

hem sonra takat yetirir misin

kaldırır mı miden

diye bir sor

bir yaşamak için gelmedin ya dünyaya

yırtınsan da dövünsen de şu yağan bildiği gibi ıslatacak seni bil

ha bunu bildin gerisi bok püsür

dedim ellerim boğuluyor habire doktor

sonra sanrılar

gaipten guşuma aheste bir avaz gelir

şimdi sen bu kanamayı durdurmadan

nah bir cıgara daha tellendirirsin

asarlar adamı be

kalıbına tükürürler hem sonra ayıp

dedim adam bu hüzünle hani öleceği tutsa

cennete göndermezler mi doktor

ah senin başın niçin güzel ağrırdı öyle

uykulardan tükenmiş gözümüzün önünden

şimdi kucağında bir çocukla sarışın her geçene meryem mi diyeceğiz

iyi ok atamam iyi at binemem

şarabı içmeği beceremem ben

belki yalnız gözlerimi kısıp

uzaklara yakışıklı bakarım

şimdi beni kim anar ki

acayip üşünmüş bir geceden sonra

gidi dünya gidi dünya

tuzdu sıcaktı temmuzdu

ağzım bir mağara gibi uğul uğul

ve boğazlanmış bir hayvanın derisini yüzer gibi

ağır ağır açtın gözkapaklarını

tut ki tuttu ağrım

sargısı hadi açıldı yaramın

ağzım hadi köpürdü

seğirdi yüzüm birden

ve ben mütehayyir

geniş dudaklarını nicedir somurduğum

bir haspanın koynunda

yüzümden düşen bin parça

oysa senin ne güzel dönerdi başın

yıkıldı yıkılacak bulacaksın beni

yıldızlar arka çıkmıyor olacak bana

yakışıyor diye hüzünlü

görmek isteyenler beni

yüzüm tanınmaz halde

sesimdeki kuraklık

genzimdeki hırıltı

geçer diye bekleme

yalnızlığa şimdiden

alıştır bütün uzuvlarını

bahusus gözlerini

kısa parmaklıklı kadınlara bakmaktan

şiddetle men et

her ses bir uçurumdur

her bakış bir gözdağı

fütursuzca şarkılar da söylermiş

ruyalar da görürmüş erotik içerikli

güzele güzel demezmiş

kendinin olmayınca

atarmış da kendini

ta o yüksekliklerden

var mıymış öyle damdan düşermiş gibi

kıza yaşın kaç demek

bütün sular içildi

maşrapamız delik

ateşler de yakıldı

odunumuz sırsıklam

yaşandı yaşanılan

mevsimlerin diyorum en azından birinde

sadra diyorum şifa

bir merhem bulunsaydı

zorumuz neydi de

yüzümüzü tutmayalım yağmura

TAHA AYAR

muhatap

bunda merak edecek ne var
bir mısra, hayat kurtaran bir mısra
a’yı ne kadar uzatacağını bilmeyenlerden şair 
intikam alacaktır
tercüme kokan yerli kahpeliklerden
telif olsa da fark etmeyecek
otuzuna gelmiş ama yirmisine gelememiş kızlardan şair
kırkına gelmiş ve adına para bastıramamış erkeklerden
hiç asabı bozulmayan, başka her yeri bozulan
aptallar için tekrar etmek gerekirse 
şair intikam alacaktır
küçücük elleriyle büyük davranmaktadır
bunda haklıdır

telefonlar şarzda, her şey yolunda
doğal felaketler ajandalarda özenle işaretli
istatistik tabloları mükemmel görünmekte
çaresizlik eğrisi yükselerek sürmekte
sayfalardan taşan çılgın bir eğri
hızlı bir eğri, renkli, manyak, sapık bir eğri
adı şehvetle tekrarlanan bir eğri
yükselen eğri

tacirler yeteri kadar kurnaz şairler yeteri kadar uykusuz
istiklâlde satılır istiklâl madalyaları en ucuz
etler ve oburlar kışa hazırlar
karılarının siparişini düşünürken ölmüş adamlar

harika bayatlamış poğaçalarından bir ısırık daha alabilir
ama şair
vazgeçmeyecek 
çaresizlik sürmelidir
nedeni bilinmemektedir

bıktırıcı yeniden de eski bir hesap
deftere yazılmıştır
şımarık çocuklarını iyi okullara kaydettiren mütedeyyin esnaf
lacoste bir tişört giyip cnn’e çıkınca 
timsah olmaktan da çıkmış sayılmaz
sümerbank botlarıyla büyümüş bir kuşaktan
ablaların ördüğü kazaklarla okumuş
bunun şiirde bir karşılığı olmalı
hayatçı mujikler, müsamere birincileri, kafaderisi avcıları
keyifle uzatırlar bir romalı’nın kılıcına kafalarını
bunun şiirde karşılığı yok 

sadece muhataba anlamlı boş sözlerle
her poetikanın bittiği bir nokta var
hayat kurtaran bir mısra yok
hayat kurtaran bir mısra var 


osman konuk

"bu can çekişen vadisinde saltanatımın"

hayat soğuk yenen bir yemektir.

hıgh hopes

gibi

"Ben bir mektuba başlamışsam gerisini sen getir / Yarım mektupların verdiği esenlikle öperim alnından / Bankalar kapanır, faizler düşer, bir bakarsın iyileşir dünya bundan / Bana mektup yaz, boş bırakma, ihtiyarlamazsam orta dünya bizimdir "

"En esaslı küfrü orta ikide bir kızdan yedim o bana âşıktı Yazmaktan başka neye yararsın Allahın belası, demişti"

ORTA DÜNYA İLMİHALİ


Masamıza Leyla gelsin ta Ürdün’den ama istesek gelir
Bize ince parmaklarını şaklatarak Nizar Kabbani’den bahseder
İstesek olur böyle şeyler biz ona Türkçe çaylar ısmarlarız
Kuranda peygamberin bile azarlandığı ayetler vardır, onu deriz
Başka şeyler de vardır
Doğuda her yüz kilometrede bir
Zalimle mazlumun değişmesi dengesi
Biz ey dünya yorgunları diyelim çay içmeye başlayalım


Çay içeriz bir halk dengelenir yumruğumuzdaki kuvvetle
Babaların bıyıklarına ilişen siyaset dersi
Annelerin ideolojileri yoktur merhametleri vardır
Ben o merhameti kimsede görmedim kitaptaki Meryem’i saymazsak
En esaslı küfrü orta ikide bir kızdan yedim o bana âşıktı
Yazmaktan başka neye yararsın Allahın belası, demişti


Bir şeye yaradığım hissi evlenirsem bir gün olacak
İmparatorluklar çağından beridir yasak bir sevmektir devlet halk ilişkisi
Gecenin dördünde şiirden daha değerli işler vardır
Biz ey dünya yorgunları diyelim çay içmeye başlarken
Sevgilimizle saatler süren telefon konuşmaları yapalım
Sırrı abinin kızı bize de şiir yazsın
Bu annesiz evleri değiştirelim aniden


Ben bir mektuba başlamışsam gerisini sen getir
Yarım mektupların verdiği esenlikle öperim alnından
Bankalar kapanır, faizler düşer, bir bakarsın iyileşir dünya bundan
Bana mektup yaz, boş bırakma, ihtiyarlamazsam orta dünya bizimdir

Mustafa Akar