Kimin yerine sussam yangın çıkar sesimde
Kimi sevsem kaybolur teninde yapraklarla
Ben ne zaman konuşsam akşamdır kırılgandır
Gözüne duman kaçmış sebepsiz kadınlarla
Bu cansız aşklarımın kapısında hala ben
Paslanmış kilitleri yoklayan kemik tozu
Kahpe felek değil mi her şeyi önce sezen
Pes etti ayaklarım gayrı çıkmam yokuşu
Sen elbet hatırlarsın kavlime yaslanırken
Ellerini elimde tutup konuştuğunu
Say ki hala gencecik zehir zemberek yürek
Gittim bulup getirdim bu zeval tohumunu
Gül olsa, kanasa, hemen tanırım Tanrım
Tanırım kaybolmanın ona bakan yüzünü
Beni sorsan bulanır toprak gözlü adamlar
Sensin acımın Rabbi! Esirgeme sözünü
Esirgeme ölümü yüklensin bu hayatı
Ecel denen süvarin ateşten toynaklarla
Üç kuruşluk bahtımın göğüme yolladığı
Şiirle gülümseyen korkunç akbabalarla
Paramparça olsun ki ezelden verdiğin zar
Ne cennet ne cehennem! Sadece yok olayım
Kalmadı bende mecal ne eyvah ne ağ-u zar
İndir bana sesini Yeterdir Olmayayım!
aşkar, 25
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder