" Ah! Düşüşsüz insan! Benden övgü bekleme. Düşüşün tadını almayan
insan! Senin, yücelerin serinliğinden, arılığından ne haberin vardır? Ruh
gecesinin yedi katlı karanlığına batmamış yürek! Sana ışıklar ve aydınlıklar ne
der? Ey zindanda bir gece geçirmemiş dost, güneşe doğru çılgın koşuyu yapacak
çocuk olabilir misin? Ey yükseklerden büyük seslerle düşen su, bu yalçın
kayalara bir şelale borçlu olduğunu biliyor musun? Sessiz ve dilsiz duran
mezartaşı! Kitabendeki çizgiler, iniş ve çıkışı derinleştikçe seni
tarihin içine yerleştirir, farkında mısın?"
SEZAİ KARAKOÇ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder