2007

   

MARŞANDİZ

    

rüzgar

Uçurtmamı rüzgâr yırttı dostlarım!

Gelin duvağından kopan bir rüzgâr

Bu rüzgâr yüzünden bulutlar yarım

Bu rüzgâr yüzünden bana olanlar

O ceviz dalları o asma o dut

Gül gül mektup mektup büyüyen umut

Yangından yangına arda kalmış tut

Muhabbet sürermiş bir rüzgâr kadar

Sezai Karakoç

   

ses ve öfke ve ölürken

“İYİ BİR YAZARIN ALTEDEBİLECEĞİ TEK ŞEY ÖLÜMDÜR.” WİLLİAM FAULKNER.

                         

YALNIZLIK ŞARAPLARI

                                    

   Kış defterleri için kırmızı cümleler birikti kalbimde. soğuk bir akşam ezberimde. ben o yeteneksiz sevgilerin adamıyım. yoktan yere yarattığım kül renkli hatıralar yığınıyım ve sarhoş bile olmayan. bakkal tavsiyesi bir şarap ve damağımda yaktığım ağıtların tadı. üstüm başım dalgınlık. ayık olmaktan usanmış ama sarhoş da olamamış. arada kalmış.başka bir hayata bakmaktan kör olmuş.hatıralarını kendine başka şekillerde anlatmaktan usanmış.zoraki şair,zoraki yalnızlık,zorlama arkadaşlık,ruhunu pazara çıkarmak için bekleyen.ebedi teşhirci.sakat bilinç.hastalıklarından çiçekler devşiren iyimser. zehrine şekerler atmaktan kireçlenmiş kemikli bir ruh. pas tutmuş dil. daha da küçülüp bir bakışta yok olma isteği. kendine bakan ayna.

   Kendini sırtında bir kambur gibi taşımanın yorgunluğu.sefaköy soğuğunda yakışıklı yürüyüşler.Süleyman Unutmaz diye biri YOK.onu kullanan her neyse o var.soğuk bir caddede kaybolan kızlar yok.ölülerle dolu bir dünyada kelimelerin ruhundan başka bir ses de yok.var olmaya çalışan şarapların kızıllığında eriyen bir dünya da yok.uykulu gözler ve buharlaşan gövdenin yankısı var.eşyalar ve saatler ruhuma kurulmuş tuzaklar gibi sokulurken üzerime saldıran sabah da yok.eşyalar yok ve saatler yok.gövdeler yok.bir çift göz var.kendine görüntüler uyduran minyatür bir tanrı gibi oyunlara teşne.hayal kurar gibi yaşamak hevesinin mahvettiği kalp yetersizlikleri.ve çocuklar yokluğuma tutunurken yaptığımız düş soğuğu uçuşlar.camların ötesinde çok sevdiğim gri gökler sadece benim gördüğüm bir düş.tabiri olmayan düşler çarşısında ayaklarımın bin yıllık sesi.ve çocukların hatıralarına zorla sokulurken büyük bir adam pozlarında, güldüklerinde kıskıvrak çocukluğuma yakalanmanın heyecanı.

    

     BİZ aşkı gökyüzüne dualarla yolladık. güzel isimler yağdı avuçlarımıza.o isimlerden eller, bakışlar, uzadıkça boğulmaya gönüllü gittiğimiz ırmaklar yaptık.biz aşkı bir bakışa hapsettiğimizde kanatlanması için gözyaşları büyüttük.biz aşkı yüzümüzün nuru saydık da her ayrılık yüzümüzde bir gölge bıraktı.titreyen dilimiz sevgilinin yasından tutulsun istedik.şarapsız sarhoşluklardan sonraki sonsuz gecelerde bu kırmızı içkiye gönül indirdiğimizden mahcup olduk.bizim gecelerimizin hiçbir yerde kaydı tutulmadı.ruhlarımızın kanatları tutuştu da eski sokaklarda, yeryüzündeki kanatsız sürgünlüğümüz ağrımıza gitti.cennetten kovulan peygamberler gibi kaldık kullar arasında ve acılarımızı hissettirsin diye Allah’a yakardık.biz mutlu olmak istemedik.derinlik sarhoşluğuna kapılan balıklar gibi sonu kayboluşlarda biten yolculukların düşünü kurduk.ölüme bakan hüzünlü gözler ilk bize çarptı.telaşımızı buna yorduk.düşümüzde seyrettiğimiz sonsuzluktan sonra sabahlara hiç inanmadık.

   Biz güzeldik. kelimelerin gördüğü düşler gibi savrulan eteklerin ardından yüzümüzü yakan rüzgarlarla kalakaldık. bizim gözyaşlarımız toprağa düşmedi. hikayemiz yazılmadı. ama her gece bize böyle anlatıldı bu yalnızlık. yalnızlığımızı varlığımızın ispatı bildik.öyle sarıldık ona,öyle yakalandık,kaçamadık. kalbi kırılanların güneşi henüz doğmadı.masalımızı gözlerimize sığdırdık ve kimseler görüp okumasın diye bakışlarımızı da kendimize sakladık.hayatın çarpıttığı insanlar arsında bizim ışığımız yalnız kendi gözlerimizi kör etti.her insanda o muhteşem varlığımızı seyre daldık.kendimize sunulan en değerli armağanlardık.

   Bizim Allah’ımız bize hep aramayı ve bulmamayı öğretti. ondan öğrendik kaybolmayı. kayboluşumuzdan topladığımız yolculuklarla doluyuz. birbirine aşık iki hüzün gibiyiz onunla. hiç ayrılmadık.hiç kırılmadık birbirimize. biz, hiçbir kavuşmanın dindiremeyeceği öyle bir hasretle doluyuz ki o hasrete aşık olduğumuzu anladık. ömrümüzü böyle uzattık, böyle taçlandırdık. kalbimize döktüğümüz şaraplar sevgilinin yokluğuydu. öyle ki tepeden tırnağa aşkla dolu bir yürek kesildik.

   Biz bu çölde adı aşk olan seraplar görmeye dünden razıyız. hiç ayılmamaya, bulmamaya iman etmişiz.Allah her gece bize fısıldıyor kimsenin duymadığını, bilmediğini.ve her gece bin ömre yetecek nefeslerle dolup taşıyoruz.ibrahim’in kurban etmeye götürdüğü biziz.ama bıçak boynumuza yaklaştığında göklerden gelen ses bizi her gece yeniden var kılıyor.biz zaten hiç ölmeyeceğiz.çünkü:

   Biz

         ALLAHIN

                                YERYÜZÜNDEKİ

                                                            HATIRALARIYIZ.

                                                                               

29.11.2008

sabahın ilk ayetleri

  

OLDENBURG TERSANESİ

Metal kırıklarıyla

Var mıdır bayrak yerine kan çekilen yokşehir

Var mıdır panayırlarda yangın çıkaranlar

Masallardan kovulmayan hala prensesler

Orada

Süvari alayı bir şiire

Bir aşka saldırır laternalarla

Orada yürek çarpıntısı kaleleri tutan ordular hece ölçüsüyle adımlar

Bir yanılgıya yıkarlar ters aynaları

Ben orada başlarım bir masaldan bir şehre

İskambil kâğıtlarından horozlar çıkarırım

Vakitsiz ve düğünsüz kiraz bahçelerinden

Dumanlar bulurum gözlerimde

Boynum tutulur rüya görmekten kuklalardan

Bilmiyorum var mıdır Oldenburg Tersanesi

Gemiler çürür mü limanlarda

Geniş kanatlarıyla o büyük kartal

İnerken bir yılanla kâğıtlarıma

Uykusuzların gecesini kime saklar tanrımız

Tanrımız: Cennetimiz     

                 Cehennemimiz

                         

                                                                    

 Mart 2003

 Eliz Edebiyat - Ekim 2009

BİR CLINT EASTWOOD ŞİİRİ

Bir Clint Eastwood şiiri yazmalıyım
72 model bi şiir Michigan gölüne süzülürken
Daha fazlası için daha güzeli için
Hedefi göğünden vuran yaşlı bir ses gibi
İnmeliyim küçük şairlerin suratına
Tüm filmlerinin dış sesi olmalıyım

Allah’ım

Sen ve ben varız bu odada

Ve o adam kin gibi ağırlaşan gecede

Sanki elleri bütün rüzgârlardan kurumuş

Çöllerden ıskartaya sonsuzluklar toplamış

Gene kimin yerine üşüyen ayaklardan

Ateşe verilmiş rüyalar gibi

Türkçesi olmayan uykular bulmalıyım

Güneşi boşa çıkmış ilkgençlik ayinleri

Çınlatırken kulağını tüm devrik bekârların

Duvarların kanından sana aksın ayetler

Sen münzevi göz rengi bize tepeden bakan

Sen orda gerçeğin yalana ram olduğu son perde

İnmelisin tarihin tökezleyen atından

Kemiğimden yükselen kemanlarla bir olup

Birkaç hırçın melekle omzuna konmalıyım

Eski kâğıtlar işte mistik tuhaf ve mosmor

Ne sabahın sisini giyinecek bir barbar

Ne kravat iğnesi ruhunu açık eden

Ne var ki arkasında yaşadığın hayatın

Sanki beni muhatap kılıp hüzünle gülümsüyor

Şimdi tam da şuramda ihmalkârlığıma pas

Şimdi seni kim anlar bu şiiri yazmasam

İkimizi anlatan bir ıslık çalmalıyım

Dünyaya bıraktığın altı el silah sesi

Hayatın çeperinde buz tutmuş Amerika

Sen ki filmlerinde erdem erkek tanrılı

Huzur içinde uyu bütün uykularını

Bolca küfür kilise seni keşişler tanır

Çarmıhı gövdemizde ihtiyar İsa gibi

Cennetinin ufkunda sen ve Gran Torino

Ölümümü hak edip orda bulunmalıyım

gran torino

TESELLİ BURCU

evli olduğunu düşünüyorum

çocuk arabasıyla sürüklenirken bulvarda

oysa gözlerim

akından başlıyor akmaya

kenevir tohumu almaya çıkmıştım

yağmur yoktu

telaşlı bir yürüyüşe eklenmişti keder

dilenci avucunu açtıkça hayata

borç gibi arttı yürüyüşüm

karda kurt izlerini karda kurt izlerini

karda kurt izlerini hatırladım

yağmur yağsa da

buğulansa zaman

yağmur

yağmasa da

zaman…

12 nisan 2003

Dergah -  Temmuz 2009

KÖPRÜDEN ÖNCE SON ÇIKIŞ

O senin kadınların tırnakları gam yükü

Evlerin alfabesi toz tutmuş saçlarında

Gözlerine dokunsam okunaksız bir keder

Konuşsam dillerini karşılıksız bir vebal

Hayata açılmayan kapılar gibi

Odalarda biriken eski Türkçe akşamlar

O senin çocukların anneleri gökyüzü

Nisanın avlusunda toplanmış küçük sesler

Ellerine dokunsam hangimiz daha yaşlı?

Konuşsam dillerini sütbeyaz defterlerde

Güneşe adres soran yalnızlıklar gibi

Mevsimlere sığmayan taşra renkli anılar

O benim yalnızlığım dağıtılmış şehire

Tanrının göz nuruyla yürünmüş sayfalarım

Gözlerimi anlasam yelkensiz çocukluklar

Herkesin yanlışından nakışlanmış sabahlar

Gömleğimi kanatan türküler gibi

Tabiri hiç olmayan düş soğuğu sevdalar…

bir nokta temmuz 2009

Edebiyat Ortamı 2010 şiir yıllığı

Bİ ŞEYİM YOK

 

Ben iyiyim

Odadan odaya yaşıyorum burada

Bahar falan geliyor dışarıdaki otlara

Birden hafifliyor havalar pencereden dolunca

Gözlerini kısmış bir yalnızlıkta köpüren çaylar

Adımın terkisinde dul kalmış aşklar

İyiyim, bi şeyim yok

Öyle büyük kelimelere de ihtiyaç duymuyorum

Gülümsüyorum halime herkes uyuyunca

Topuğu çıkmış bir kadının elinden tutuyorum düşlerimde

Birbirimizi anlamaya yetiyor bu

Hem kimse bir şey getirmeyecek bana

Bendeki neyse onu yaşayacağız onunla da

Böyle iyiyim, bi şeyim yok

Kalbim çok hızlı çarpıyor sevgilim

Bakışlarım titrese de sana bakınca

Harfsiz bir ayna sanki ben beyaz yüzün

Gecikmiş bir sadelik ikimiz arasında

Bunu da seviyorum kıssadan hisse gibi

Durmadan bir yürüyüşü koyuyorum ortaya

Çok hızlı yutuyorum merdivenleri

İyiyim, incinecek kadar…

Kimseye verilmiş bir sözüm yok

Kimseyi beklemiyorum

Cumartesi ikindilerine benziyor hayatım

Bazen gökyüzü damlıyor kâğıtlarıma

Bazen kan bağıyla bağlanıyorum kaderime

İyiyim, hiç bi şeyim yok                         

ELİZ EDEBİYAT - Mayıs 2009                                                      

TEYAKKUZ

                  

Ben en çok insanlardan alnımda koyu leke

Kekre baharlar içre Alsancak’ta gemiler

Yumşacık kaldırımlar adımlarım kekeme

Boynunda kokularla yağarken ikindiler

Ben İzmir’de Kordon’da buz gibi banklarda yas

Gümüş savuran rüzgâr çarşı kafe yirmi beş

Çat kapı orda burda ne alfabe ne niyaz

Haki eğnimde atlet ter tutan öbür kardeş

Gecede ağır tütün asfaltta tuzsuz mendil

Otogar yalnızlığıma havlayan birkaç köpek

Hem sağır sarkaç gibi kuyularda taşa sert

Hem bitişik yazılarda inim inim inlemek

Mektupsuz fiillerim siftah olmuş yalama

Ne uzakta bağ evi ne saçında şarkısı

Şaşı baktıkça berrak mahsusçuktan harita

Şimdi çok mu mutlu ne cılız değil yankısı

Ben de ordaydım orda deniz yüklü gemiler

Savrulan başakların yaza kattığı telaş

Parklarda yolun sesi davetsiz arabeskler

Belki biraz soğuk kan belli ki biraz yavaş

Isıtmış kedileri salya sümük çığlığı

Biraz daha yakından bileğinde balkonlar

Sehpada küllü tabla yatağında sandığı

Yıldan yıla yılanlar yıldan yıla yılanlar

Kasım - 2009

Yedi İklim - Kasım 2010