annem

 

Fincanı aldı iki elinin arasına

Bir pazar günü akşamüstü
Dudaklarında hafif bir gülümseme
Öylece oturup kaldı alacakaranlıkta –

Getirdi küçük bir tencereyle
Akşam yemeğini beylerin evinden,
Yattık ve ben düşündüm beylerin
Büyük bir tencereyle yiyeceklerini –

Annemdi, ufak tefek, öldü erkenden,
Erken ölür çamaşırcı kadınlar çünkü,
Titrer ayakları taşıdıkları yükten
Ve ağrır ütü yapmaktan başları –

Dağ isterse işte çamaşırlar
Sinirlerini dinlendirmek için bulutlarla
İşte buhar ve hava değiştirmek isterse
Çamaşırcı kadın için işte çatı –

Görüyorum onu, elinde ütüyle kalakaldı.
İnceydi vücudu kırılacak kadar
Daha da ince oldu kırınca sermaye –
Çalıştırın kafanızı emekçiler –

Boynu kıvrıldı çamaşır yıkamaktan,
Bilemedim ne kadar genç olduğunu,
Temiz önlükler kuşanırdı düşlerinde
Selâmlardı onu postacı o zaman.

Attila Jozsef

mütercim: kemal özer