Yıllardır ki kapalı bir kılıcım kında,
Kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi.
Mustaribim, bu duvarın dış tarafında,
Şefkatine inandığım biri var gibi!
Sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el,
Kıpırdamak istemiyor göz kapaklarım;
Yan odadan bir el diyor gibi gel,
Ve hakikat bırakıyor hülyamı yarım!
Gözlerimde parıltısı bakır bir tasın,
Kulaklarım komşuların ayak sesinde.
Varsın yine bir yudum su veren olmasın,
Başucumda biri bana 'Su yok' desin de!
Kemalettin Kamu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder