bir ölünüz var / nazım hikmet

 

bir ölünüz var.
evde, itibarlı bir yerlerde durur fotoğrafı,
bakarsınız görmeden.
lafı geçtikçe yüreğiniz cız eder.

bir ölünüz var.
ilkönceleri,
bütün ölüler gibi evin içinde dolaştı geceleri.
ve bu böyle aylarca sürdü sabahlara kadar.
şimdi bazan
en olmadık vakitlerde görünür,
hele yalnızlığı dehşetle duyduğunuz zaman.

bir ölünüz var.
yatağınızda boş kalan yeri.
korkunç bir kederdi ilkönceleri.
sonra eskidi keder
eskiyen çarşaflarla beraber
ve yıllanmış şaraplar gibi ancak ara sıra
ve ancak bir bardak içilir oldu.

bir ölünüz var.
alacakaranlıkta bütün ölüler gibi.
alacakaranlıkta bir kat daha yakın
fakat belli belirsiz seçilir oldu.

bir ölünüz var.
kabirde yatar,
etleri çürümemiş,
eli ayağı kıpırdar.

1947