Gitme o güzel geceye, usulca
İhtiyarlık yanmalı ve çıldırmalı gün sonlandığında
Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında
İhtiyarlık yanmalı ve çıldırmalı gün sonlandığında
Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında
Bilge adamlar bilseler de karanlığın hak
olduğunu sonlarında
Yıldırım çarptıracak kelamları olduğu
içindir onlar
Gitmezler o güzel geceye, usulca
Gitmezler o güzel geceye, usulca
Haykırırlar son dalgadaki iyi insanlar
Düşleyerek kırılgan amellerinin
olağanüstü dansını yeşil bir koyda
Ve onlar da, onlar da öfkelenirler,
öfkelenirler
Işığın ölümünün karşısında
Güneşin uçuşunu nağmeleriyle yakalayan
coşkulu insanlar
Öğrenirler geç de olsa yas tuttuklarını
onun yolunda
Gitmezler o güzel geceye, usulca
Kör gözlerin akan yıldızlar gibi
alevlenip şenlenebileceğini
Kör bir görüşle gören ölümün dibindeki
adamlar da
Öfkelenirler, öfkelenirler ışığın
ölümünün karşısında
Ve sen, benim babam, hüzünlü dorukta,
orada
Yalvarırım, lanetle ve kutsa beni şimdi
ihtiraslı gözyaşlarınla
Ama gitme o güzel geceye, usulca
Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün
karşısında
Dylan Thomas
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder