...........
Otel uykusunun sabahında onu beklerken yazdığım hayali yazı “Otelleri Soğuk Yapan Nedir?” başlığını taşıyordu.
Onu çok özlemiştim ayrı kaldığımız 12 saat içinde ve aşka dair kelimelerle yazılmış olsa gerekti. Bağırdım ve soluma döndüğümde kapının altından odama giren koridorun aydınlığı sisleri dağıtınca rahatladım.
Sabah gittiğim çorbacıdaki adam ve adres sorduğum simitçi yazdığım karakterler olarak sevimli göründüler gözüme.
Bir kahvede çay içerken, simit sarayıydı orası,yol kenarındaki küçük sandalyeye oturup sabaha,hikayeme,aşka ve kendime baktım.Denge kurulmaya başlamıştı hayatla hikaye arasında.Buna hatıra diyoruz biz.
Hala özgürdüm.Hala otelin yokluğundan bir parça üstümde başımda.O serin sabah gri renklerle başlarken dünya çok uzaklardaydı ve bu da mutluluktu.Ona değil de,sanki ideal aşka giden bir yolcuydum ben ve yolum Basmane’de bir otelden geçmişti.Yoldaki ve kaldırımdaki hareketliliğin kıyısında ben aşık kelimesiydim. O kelimenin kalbindeydim. Kalbiydim. Kelimeydim.
.........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder