libretto

                         

Burada değil benim saraylarım

K   a   r   a   n   l   ı   k   l   a   r   d   a

İnerim dorumla

                 aşağlara

                             karanlıklara

İnerim tebaamın arasına

K   a   r   a   n   l   ı   k   l   a   r   d   a

Kuşanırım zırhımı bağlarım kuşağımı

Mahmuzlarım atımı severim sakalımı

Vururum mührünü dedelerimin k  a  r  a

O acı sularda inilder ay

Gerilir y  A  y

Boşanır o

k

l

a

                                                r

Açar kızıl güller a    r    d    a    r    d    a    o

K   a   r   a   n   l   ı   k   l   a   r   d   a

Severim ben severim sakalımı,

Severim olursa karımı çocuklarımı da

Severim çıksa da çıkmasa da sakalımı

Severim söz dinleyen,

Rüzgârda başaklar gibi eğilen sakalımı

Ve severim kavgada “kanım aksa”

                            boyun eğmez, kına gibi al sakalını

Dedelerimin

Çehar-ı Yâr sakalı bu, Bilâl’in sakalı, Gıfarlı bir sakal,

Yemen’den gelmiş ta, Hanefi sakalı,

Severim Süfyân-üs Sevri kokan

Maliki, Hanbeli, Şafii sakalını

Ve Hasan’ül-Basrî ve Cafer-i Sadık,

Hakkı batıldan ayıran kılıç,

Tûba ağacına mesel, Nûr-üs Sâkaleyn,

Sapasağlam kulp

Ve Hasan’la Hüseyin’le yaşıt –hemen hemen

Ehl-i Beytle Ashab ile Tabiinle (r.anhum)

O mübarek Sakal-ı Şeriften (s.a.s) aldığı feyzle,

Apaydınlık fetihler sakalı...

Malazgirt sakalı, Kosova, Mercidabık,

İstanbul’un surları, burçları, sakaları,

Yeryüzü ve gökyüzü anahtarları,

Ya Hayber Ya Mekke kapıları...

Batırdık gemilerinizi Preveze’de!

Batırdık kalanını Çanakkale’de

Batırırız yine gerekirse...

Yakarız gemileri Tarık gibi hem...

Sevr’de, Lozan’da İstiklâl’de...

Bana, bana bi’şi’olmaz sakalı diil,

Cannız ce’enneme sakalı değil bu.

Değil Eminem ya da oyun havaları ya da kısa kes!

Ya da bilmem kaçıncı enternasyonal şairinin sakalı,

Ya da sadece çevrilmiş bir okka kıldan ibaret...

Akif’in kürsüde yumruklaşan sakalı, o vazederken,

Patron istemiycek galiba bu sakalı hiç,

Kimse konuşup çıkmaz onunla şimdi,

Sınıfını geçemiyor üstelik,

Ama dilerse pekâlâ aya da çıkabilir,

Emr-i bi’l-ma’rûf nehy-i ani’l-münker sakalı bu,

Korkuyor emekleri boşa çıkarsa diye,

Namazı terk etmez işte can verene dek,

Utangaç ve mütevekkil,

Anglo-Amerikan şiirine bir nazire değil,

Aruzsuz, pentametresiz ve vers libre...

Tuğba da severdi belki evlenseydi benimle,

İsterdi kendinin de olsun tıpkı böyle sakalı,

coca cola içmiyorum, sigara da, ...çok fena,

demiyorum bak haramdır rasgele ona buna,

kızlara bakmıyorum artık, kötü kötü,

annemi seviyorum, sövme bana!

Müminler kardeştir sakalı bu...

“Rabbimiz nûrumuzu tamamla,” diyenlerle saf

Bazı günler gidip Orta Doğu oluyor...

Bazı günler seni getiriyor aklıma...

Şiddetle tutunduğundur yoksun kalacağın,

“Elâ kullu şey’in mâ hala’llâhe bâtılu”

Şiddetle tutunduğun elbet kopacak senden,

“Elâ kullu şey’in mâ hala’llâhe bâtılu”

Şiddetle tutunduğundur asıl hasmın,

“Elâ kullu şey’in mâ hala’llâhe bâtılu”

Bu kimin dünyası böyle: kimine cennet

       & kimine cehennem.

Önce aynel                       

    sonra,

sonra muhakkak hakkal yakîn,

İlliyyûn, ancak âlimlere miras verilmişse de…

Şiddetle tutunduğundur asıl hasmın,

“Elâ kullu şey’in mâ hala’llâhe bâtılu”

Şiddetle tutunduğun elbet kopacak senden.

Süleyman da Allah’ın bir kuludur o kendi eşsiz saltanatında.

İner kanat çırpan atlarıyla rüzgârının doruğundan,

Tutunur asasına, gülümser ve selâm der karıncaya,

Ve selâm der ağaçlar, selâm der peyğambere

(Selâm bütün peyğamberlere, salihlere)

Selâm yıkar kibri

Selâm ve Ey

Yık, alaşağ’et temellerini, insan değil

Allah’tır alçaltan dünyada yükselenleri;

Yık alaşağ’et temellerini, yık alaşağ’

Kurtların evi değil biricik evin senin

Seyret zambakların ülkesini:

“They toil not neither do they spin;

...... Solomon in all his glory

is not arrayed like one of these.”

Yık, yerle bir et temellerini o mütekebbir evlerin

Temelleri bir, dairesi bir, bir tertip hep, şubeleri birdir zulmetin

Yık

Ve devir kulelerini bir bir

gize’nin babil’in

kulelerini west point’in

Kulelinin kulelerini

Tevazuuyla yükselen o kulelerini değil ama

zamanı ölçen,

gemileri sevk eden,

düşmanı gözetleyen

Güngörmüş kulelerini değil ulu şehirlerin

ma non

le torri non

non le torri di pietà

non torre pendente di pisa

kulelerini chrysler’ın, rockfeller’ın

kulelerini, pagodalarını, sütunlarını,

heykellerini gautama’nın, fidias’ın

boyu devrilsin o modern megalitlerin

geometrik ritimsel kuleleri pirinçten

bir trompetin

(he hey beni veri gutmen, çaplin, seni gidi pişekâr)

ya da kıytırık bir trampetin

teneke sesi

medeniyet masalı (x) kalbinin sesi

                bum-ba-bum da-bum ba-bum

Orklar insan avında

Gandalf başkan adayı

“Neyeye?” diye sordu yavru ayı

“Minnesota’ya,” dedi Teddy Bear

Bırak ardında harap,

Lime lime edilmiş cife gibi beklesin;

Bırak meydanlarını o zelîl nesl-i yeisin.

Yık ve yerin dibine geçir

O sefîl geleneklerin kuvvetini,

Karanlık gibi çökecekse omuzlarına pençesi

Yık, alaşağ’et bütün görkemini tarihin.

Kurtların evi değil biricik evin senin.

Âtiye bakan bir eyvan-ı Hak,

Eyvanı hak elbet azmedersen

Ey gücenik kapılarım benim,

Bunca mütecessis gözler içinden

Ufkunu bir bu tebessüme aç

Üstüne kanadını ger merhametin

“Âtiyi karanlık görerek azmi bırakma...”

azmin o kunt kulbuna sımsıkı tutun.

Yürüdüğün yolda dosdoğru ol

Omzunu omzuma yasla o omuzlarla

“İnnâ li’llâhi ve innâ ileyhi raciûn”

ey ay ışığı

yarı parçam

en güzeli sendin şairlerin

hakan şarkdemir