İSTANBULHÂTIRASI

Yirmi yıldır bu şiiri düşünüyorum

Huzur veren bir mutsuzluğun sınırlarında

Kullanılmış kelimelerle düşünüyorum kullanılmış hırıltıyla

Bey Yalnızlığım!

Hiç caz dinlemedim biliyorsun

Hiç âşık olmadım

Otobüs beklemenin metafiziği diyelim

Öksürürken merhamet duymak kendine

Hiçbir ağacın kıyısında evim yok

Dostlarım bende kayboldu haciz geldi bileklerime

Yirmi yıl önce gökyüzü bile hayaldi

Hiç sorma şimdi iyiyim

-Buraya en popüler şiirimden bir mısra konulacak-

Müziği açtığımda tanrı görünecekti

Anlatamamayı seçecektim
İstanbul kağıt üstünde simsiyah deniz

Bir fincan çay sonra rüzgar yalandan gerçek

Böyle yazmazdım

Eski fotoğraflardan korkuyorum – yaşamak beni öldürecek-

Fatih’te gece yürüyüşü - beni öldürecek

Hah! Şimdi tramvay geçecek şıngırtıyla

Buradan yürüyerek Üsküdar vapurla Eminönü

Güzel isimler yağardı avuçlarıma

Yalan söyledim

Yirmi yıl uzayan yol kalp yetersizliği

Kısa film fragman montaj hatası – burası silinecek-

İntiharının 9’unda kan kesildi su

İnsan kelime oyunudur

Kaç kişiyle oynanır?

Umarım anlamadım


kitap-lık - temmuz 2014