laterna

                              

Seni sevişim Frankfurttaydı, Laternaydı

Hep aynı şarkıyı çalardı.


Kırmızı bir mumdun Şamdanına yakışan

Hayata benzeyen Bir yanın vardı

Zümrüt kakmalı hançerimi elimden alan.

Sanırım karanlık bir kömürlükte

Güneşli bir sabahtın. İçime dokunan

Bir halin vardı Ölüme benzeyen

Gözlerimin buğusuna yazamadığın

adın vardı. Rutubet kokusuna sıkışan.


Bakımsız bir bahçe görüntüsüydün.

Yüzünün çitlerini onarırdım,

Çiçeklerini sulardım,

Ruhunu beslerdim arsenikle

Tam yükselirken tutup öperdin ruhumu sen.

Mavi kuşlar düşlerdim,

Mavi çocuk mezarları

Mücevherler Mavi

Alfabeler Çimlerin arasına sinen

kelimeleri kanatan Bir yanın vardı

bir lalenin sesine benzeyen


İhmal edilmiş çocukluğun

Epeski bir yoksulluğun Yamalarını yüzünde taşırdı

Kimse öpmezdi Kimse

Yüzünün titrek sesini dinlemezdi

İçime dokunan bir halin vardı

Yalnızlığını kazısam Altından

Vahşi bir puhu kuşu çıkardı.

Hayata benzeyen bir yanın vardı

Puslu bir güne saklanan Karanlık

bir suskunluğu ikiye ayıran

bir tabelaydı Frankfurttaydı

seni sevişim bir Laternaydı

Hep aynı şarkıyı çalardı.



Didem Madak