Kır evinin verandasında
Bir rüzgar gülüne rastladım
İnsanmışcasına
Konuşmaya başladım
Rüzgar Gülü
Teoman
.......
Her harfin gölgesi vardır.
Derinlerde bir ses ölür böylece.
Benim karanlık yürüyüşüm dökülür ölü sesimden.gecenin açtığı yaralardan yazılar yazarım.kimse beni benim gibi anlamaz.kimse bunlardan benim anladığımı da anlamaz.ama aşkla yağar güzel yağmur.buna tutunuruz da.
Satır aralarında 72. gece. hepsi de kalbime çizgiler çektiler.ben kendi başıma kaldım.tıpkı bir pişmanlığı sever gibi.durmadan dirilirken bir pişmanlığı tekrar sever gibi…
İnsanmışcasına
Konuşmaya başladım
Rüzgar Gülü
Teoman
.......
Her harfin gölgesi vardır.
Derinlerde bir ses ölür böylece.
Benim karanlık yürüyüşüm dökülür ölü sesimden.gecenin açtığı yaralardan yazılar yazarım.kimse beni benim gibi anlamaz.kimse bunlardan benim anladığımı da anlamaz.ama aşkla yağar güzel yağmur.buna tutunuruz da.
Satır aralarında 72. gece. hepsi de kalbime çizgiler çektiler.ben kendi başıma kaldım.tıpkı bir pişmanlığı sever gibi.durmadan dirilirken bir pişmanlığı tekrar sever gibi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder