"Tez kızaran güllerden kendini sakın”
İsmet Özel
Ya tez kızaran gül kendinsen?
Ya tez kızaran gül kendinsen?
10
Benim bir hikâyeyi düzeltmem gerek. Ruhundan arındırmam ya da daha yırtıcı hale getirmem gerek. Biraz müzik dinledim güç kazanmak için, olmadı. Aslında artık benim de değil hikâye. Aslında hikâye bile değil. Birçok yokluk içinde oluşmuş cümleler silsilesi. Ama kalp var. Hepsi o.
9
Fotoğraflar ve kaybolan eller, kaybolan ellerin birbirini araması, aramasa da arar gibi yapması kaypak cümlelerde, mesaj kutusunun güneşlerden de güçlü parlaması, sonra senin doğulu yüzünden, esmer olmayan ama esmer olsa beni severdin diye diye baktığım yüzünden, isminden, ismine doldurduğum geçmiş ve gelecek karışımı hayallerden, şubat ve temmuzdan kalan yarım yamalak tebessümlerden, unutmaya terk edilmişliklerden, benim bir hikâyeyi düzeltmem gerek cümlesinin rüzgârlarından, benim aslında seni sevip bütün ömrümü düzeltmem gerek uğultularından, bak aylar sonra yazarken şimdi seni tekrar seviyorum, seni yazarken seviyorum, ben zaten seni yazarak ve yazarken sevdim, değil yaşarken. Bitmiş –acaba?- bir hikâyeyi yazmaya çalışmaktan, demek ki başlamamış bile çünkü yazıyorsun hala, demek ki bitmemiş en azından, onca kolu kanadı kırık cümle, yanıp kül olmuş kanatlar ve mağlup ordular, süvariler, piyadeler, paraşütçü birlikleri yaslı dururken.
.....
Benim bir hikâyeyi düzeltmem gerek. Ruhundan arındırmam ya da daha yırtıcı hale getirmem gerek. Biraz müzik dinledim güç kazanmak için, olmadı. Aslında artık benim de değil hikâye. Aslında hikâye bile değil. Birçok yokluk içinde oluşmuş cümleler silsilesi. Ama kalp var. Hepsi o.
9
Fotoğraflar ve kaybolan eller, kaybolan ellerin birbirini araması, aramasa da arar gibi yapması kaypak cümlelerde, mesaj kutusunun güneşlerden de güçlü parlaması, sonra senin doğulu yüzünden, esmer olmayan ama esmer olsa beni severdin diye diye baktığım yüzünden, isminden, ismine doldurduğum geçmiş ve gelecek karışımı hayallerden, şubat ve temmuzdan kalan yarım yamalak tebessümlerden, unutmaya terk edilmişliklerden, benim bir hikâyeyi düzeltmem gerek cümlesinin rüzgârlarından, benim aslında seni sevip bütün ömrümü düzeltmem gerek uğultularından, bak aylar sonra yazarken şimdi seni tekrar seviyorum, seni yazarken seviyorum, ben zaten seni yazarak ve yazarken sevdim, değil yaşarken. Bitmiş –acaba?- bir hikâyeyi yazmaya çalışmaktan, demek ki başlamamış bile çünkü yazıyorsun hala, demek ki bitmemiş en azından, onca kolu kanadı kırık cümle, yanıp kül olmuş kanatlar ve mağlup ordular, süvariler, piyadeler, paraşütçü birlikleri yaslı dururken.
.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder