Çocuğum geceleri hatıran
Tamamlar yarım kalmış masallarımı.
Renk içinde mevsimler hatırlarım,
Mevsimler ki okşar dallarımı.
Çocuğum, sabahları mektebin,
Çınlar uzak camiler gibi içimde.
Ki ben bir akşamüstü terk ettim,
Aşka ait arzular, kimde?
Çocuğum öğleüstü elbisen,
Parlar, vakta ait, nur gibi.
Garip gölgelerde sandallar dolaşır,
Ve bir nedamete bağlar dalgalar, kalbi.
Ve hayatı dehşetle hissederim
Bahçendeki ağaçlar uyudu mu.
Çocuğum geceleri yatağın,
Çağırır bir ninniye, vücudumu.
Dağlarca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder