yıkandıkça azgınlaşan bir ateş gibi

Adını doğruyorum. Bir yalnızlığı doğrar gibi doğruyorum adını

Yatılı bir okulun bahçesinde.  Hüzne ve acıya boşalan

Gizli işsizliklere. Yapraklara ve öğretmenlere dokunmadan. Korkuluklara.

Sessiz ve tenha adımlarla. Gizliliklere ve gizlenmeğe alışarak.

Adını soyuyorum. Bu kenti dize getirmek için.

Bu kenti ve her şeyi. Soyuyorum adını. Geriye bir kimsesizliğin kalıyor.

Onu alıp yüzüme gözüme sürüyorum. Kalbime.

Hiç uğrak vermeyen kalbime.  

Adını kesiyorum. Yalaz bir bıçakla.

Ustura ağızlı bir Hartlap bıçağı. Maraş yapısı. Bazen Diyarbakır’da rastlanır gölgesine.

Adını kesiyorum. Bir yalnızlık doğuyor ötgür.

Ötgür bir gece yaşıyorum.

Bir yasağı bütün hıncımla boğuyorum. Yanlış bir devletin yasağını.

Yerin altına girdiğimizde. Yeri üstümüze çektiğimizde.

Yaklaşsın annemiz uzak sesiyle.

Derimin tehlikelerine dokunuyorsun işte.

Bir ağaç büyüyor. Gür. Bir kuş ötüyor. Öt

Ötgür bir gece yaşıyorum.

Bu kentin ortasındasın. Şımartılmış otomobillerin arasında

Gözlerinle bir çıkış yolu arıyorsun

Oysa ben senin direnişini bilirim

Yıkandıkça azgınlaşan bir alev gibidir.

Bilirim. Vakitlerden bir kan vaktidir.

Bir yenilgi haberi kamçılanan sulardan.

Diyorum bu kentin ipleri kimin elinde.

Diyorsun elleri olmayanların elinde.

Diyorum ağaçlar neden büyütür acıyı. Sanki neden.

Diyorsun hiç savaş sağlanır mı savaş vermeden.

Diyorum balkonlara gerili ipler

Hangi ölümün çamaşırlarını bekler.

Diyorsun bu kentin bir yüzü sulara dönük

Bir yüzü bize

Bu kenti her gece ay emzirmese

Sulara kapılıp gideriz ay emzirmese

Bir mızrak gibi geçiyoruz geceden

Sulara kapılsak nolur geceden

Yankımızı tutsak. Duvarlara çarpa çarpa büyüyen.

Tutsak “tutsak “ özgürlüğümüzü. Duvarlara çarpa çarpa büyüyen

Birbirimizi tutsak. Birbirimize tutsak olsak.

Bir köye ilk kez birlikte gitsek.

Saçların saçlarıma karışsa yüzün yüzüme

Bir çocuk defterini düşürmese. Hayatın kaçağı.

Evler üstümüze üstümüze ürümese. İnsanlar.

Çıkarsak ülkemizin tarihinden bir yanlışı.

Tarihî bir yanlışı. Geriye kalan nedir.

“Batı notları” ve mavi bir gecenin barışı

Bir ağıtı büyütüyorum. Ağıtla yıkanmış bir geceyi (büyütüyorum.

Bütün geceleri büyütüyorum.  Ağıt yakmak ulusuma (vergidir.

Bütün ağıtları yakıyorum.

Yeni ağıtlar doğuyor küllerinden.

Adın kalbimde kanıyor.

Alaeddin Özdenören