O günlerde çok sevdiğim ismini kitabının Salacak sahilinde denize doğru bağırdığımı hatırlıyorum: Burukluk! Bu haykırış bana iyi gelmişti ve bunu birkaç kez tekrarladım:
Burukluk: çünkü umuttur aslında bizi yoran ve mutsuz eden.
Burukluk: çünkü umutsuzluğun rehaveti aslında hepimize iyi gelecek.
Burukluk: çünkü tasavvur halinde zihnimizde parlayıp duran hayatı ne şiir ne edebiyat ne de düşünce düzeltmeyecek. Dağlar baki…
......................................
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder