Annemi özledim. Özlemi anniyorum. Anlıyorum. Zenit bana ne söylediydi, hatırlanamıyor. Kurumlar
ve kuramlar beni anneme üzüyor. bende şiir yazabilme kaabiliyeti varmış, öyle
söylüyorlar. Ne dediğimi bilmemek istiyorum. Boş başıma dolaşmak istiyorum. sosyalleşmek
istememek gibi bir hak tanınmak istendiriliyorduğum. Sahipsizim. sonra sokokta
dolaşırken her şeyi rasyonalize etmek durumunda kalıyorum. Bazı kediler
rasyonalize olmak istemiyorlar. Annem rasyonel ne demek, ağlamıyor. Kendimi
bana bırakmak istiyorum. annemi özlediğim için kızlardan uzak duruyorum. kızlar
bana yaklaşmakda zorluk çekiyorlar. Köfteci de öyle. O da bana yaklaşmakda
zorluk çekiyor. Canım akşamları daha çok sıkılıyor. Annem daha çok. Akşamları
hava siyah oluyor. Havaya bakıyorum. Hava bana bakıyor. bana salık verilecek
sevgiliyi doğrudan reddetmek durumundayım. Kızlar bana önem vermemek konusunda
tutarlılar. Köfteci de öyle. O da bana önem vermemek konusunda tutarlı. Annemi
özleyince, annem yok ya hani, bölece hayati'ye bakıp, Hayati'ye bakıyorum işte. Yani şey oluyor. Hayati benim hayatımda etkili bir yere sahipmiş ben de hani
hayati'ye bakıyorum ya, hah, işte hayati'nin yani şey. Sonra dışarı bakınca bir
küçük irrasyonel kedi görüyorum. Kedi bana aç aç bakıyor. ben ona artık annemi özlediğim
için konuşmakmak istemediğimi ancak rasyonel anne kedisiyle gidip korkunca
istemediğim kitaplar okuyup anlamadığım annelere saygı duyuyorum. Ataya saygı
hamurumun içinde varmış. Benim hamurum orda. Annem beni sevip özler. Ben de
böylece peşinden gidemem.Sonra annemi de rasyo... Neyse...
ah muhsin ünlü
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder