hicretsizlik

hazret-i  ömer olsa ağzımı yüzümü dağıtırdı

iftar sonrası çay ve sigaralardan

hazret-i ali kale bile almazdı şu bitirme tezimi

bir evsizle çorba içecek kadar cesur olmadığım duyulsa

ensar kız vermezdi

medineli çocuklar

tebessümler fırlatırdı nefsim kanayana dek

tenimi ilk gazvede bırakıp kurtulmak belki

bakışlarıma mescidin kumları bile fazla

bir naat yazacak yaşa gelmedim henüz

ezberimde rimbaud ve masamdaki heidegger

bütün bildiklerim sol cebimde silahsız bir şarjör olarak

beni şimdi en fazla casus yapar, kılığım da müsait

sakallarımdan ahirete iman ettiğim anlaşılmıyor

namaz kılarak bir dünyayı gözden çıkardığım söylenemez

kot pantolon, tişört, beyoğlu ve iyi günler

kılığım da müsait, özel bir görev için, hep burada

orta sınıf kureyşliler arasında yaşamaya

bir naat yazacak kadar yaklaşamadım henüz

bankaya dilekçe yazıyorum boğaziçine proposal

geceleri namık kemal’le gazeteler çıkarıyoruz

- ona artık göğsümün daraldığını sormak istiyorum

göğsümü yani bir tövbe gerekli yani toprağa sokulmak

yani mesela yani demek bile nasıl bir şiirsizlik

çünkü mustafa reşid paşa ingilizlerle baltalimanında

sonra birkaç savaş sonra kemalizm sonra reklamlar

mescidi yıldızların altında

ve mescidinde yıldızlar

başımı kaldırsam bir, şu gavur dünyadan

şu çok yapışkan, çok sırnaşık ve sürtük

ey bin kocadan arta kalan ekonomik kalkınma

ey sehersiz kuşluksuz şafaksız uyanmalarım

ruh'ül-kudüs dudaklarımızı okuyor uzaktan

ne gelir elimizden türk şiirinden başka

elyesa koytak