25 Haziran 2014 Çarşamba

bir şeyleri unutmaya...



Dostum Özgür Göreçki bir mafya tarafından tehdit edildiğini ve eğer istediği parayı gönderirsem benimle evlenebileceğini söylediğinde şok olmuştum. Anadolu'nun bir kısmını kapsayan bir gezi içerisindeydim ve bir şeyleri unutmaya çalışıyordum. Teklifini kabul ederek para göndermeyi kabul ettim.

Çok iyi iki arkadaş olduğumuz ve aynı ortaokuldan mezun olduğumuz için birbirimizden borç istediğimizde, ne kadar istediğimizi söylemeyiz. Borç istenen, isteyenin ne kadar paraya ihtiyacı olabileceğini tahmin ederek parayı gönderir ve o para tam tamına istenilen paradır. Bir defasında, eğitimim için gerekli olan harcı yatırmak adına Özgür'den "bana para yollasana" diyerek borç istemiştim. Sevgili dostum tam 732,50 tl göndererek öngörü şampiyonu olmuştu.

Ancak bu sefer her şey ters gidiyordu. Bilmediğim bazı dillerin de konuşulduğu bir şehirdeydim ve ATM bulamıyordum. ATM'ler bana hep hüzün vermiştir. Bazı ATM'lere para yatırılamıyordu. Para yatırılanı bulduğumda bu sefer de gereken hesap numarlarına bakmak için telefonuma yöneliyor ve dehşet içerisinde şarjımın bittiğini görüyordum. Günler geceleri kovalıyordu ve ben her gün ızdırap içerisinde, acaba mafya Özgür'e tecavüz etti mi diye düşünüyordum. Mafya bazen beni arayıp Özgür'ün sesini dinletiyordu. Ağlamaklıydı. Ben bir şeyi unutmaya çalışıyordum.

İnsanın 21. yüzyıl ile ilgili bazı beklentileri var. Hızlı para göndermek ve bir şeyi unutmak gibi. Yani diyorum ki internetten fatura falan ödeyebildiğimiz bir çağda para göndermek basit bir şey olmalı.

Tüm yollar tükendiğinde, Özgür'ün aklına farklı bir fikir gelmişti. Sanal bir parayı, bir bankadan, farklı MARKA BİR BANKAYA göndermek DÜNYANIN EN ZOR İŞİ olduğu için EFT ile ilgili bazı kısıtlamalar söz konusuydu. Bu kısıtlamaları Özgür'ün içine düştüğü kumar batağı sitelerinden biri yoluyla halletmeye çalıştık. Ben Özgür'ün oradaki hesabına parayı yatıracaktım. Özgür oradaki hesabından parayı çekip mafyaya verecek ve kolları kırılıp dilendirilmekten kurtulacaktı.

Yapamadık. Olmadı. Bir miktar Türk lirasını bir yerden bir yere göndermeyi başaramadık. Kumarbatağı.com kurallarını değiştirmişti ve ATM'den yapılan para YATIRMALARINI "çekilemeyen hesap" diye bir yere aktarıyordu. Çok mutsuz olmuştuk. Mafya, Özgür'e kötü şeyler yapacaktı. Ben unutmaya çalıştığım şeyi hatırladım üzüntüden. Otel odasının minibarından alkol almaya çalıştım. Meğer İslami bir oteldeymişim ve minibarda hiç günah yoktu. Kıbleyi gösteren bir tabela vardı. O yöne doğru ağlayarak Özgür'le yaşadığım iyi ve kötü günleri andım.

Özgür'den haber alamayalı 8 gün oldu. Ben o bir şeyi unutamadım. Yoldan döndüm ve yolda aldığım yöresel çeşitli gıdaları yiyorum. Yolda yaşadığım ve ilk başta HD olarak hatırladığım şeyler bulanıklaşıyor. Hangi şehre hangi sırayla gittiğimi bile hatırlamıyorum. Özgür'ün ölmüş, unutmaya çalıştığım şeyin başka biriyle mutlu olmuş olma ihtimali böbreğime kadar inen bir acı yaratıyor.

Allah'a her şeyin düzelmesi için yalvardım. Allah bu saatte açık mıdır bilmiyorum ama ağlayarak yalvardım.
 



hasan rua demiroğlu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder